Bujonis CAVA Reserva Brut
13 juli 2025
Ineens waren we in het ziekenhuis. Dochterlief brak beide benen bij een turnoefening en daar zaten we dan, overgeleverd aan witte jassen op een late maandagavond. Controles, foto’s maken, wachten, uitslag bespreken, gipskamer en uiteindelijk de kinderafdeling, want ze bleef daar in afwachting van een operatie aan beide benen.
Je maakt wat mee en je komt wat tegen op zo’n avond; Lieve, zorgzame mensen vooral, zorgverleners die alles voor de patiënt in kwestie over hebben. Die niet te beroerd zijn anderhalf uur over te werken omdat dat nou eenmaal even niet anders is en de patiënt altijd voorgaat. Zorg verlenen in de meest letterlijke betekenis dus, mooi om te ervaren. Hugo in de gipskamer was voor mij absoluut de held van de dag. Toen hij me na het voorstellen vroeg of ik nog wat wilde drinken opteerde ik gekscherend voor een glas champagne. ‘Mag het ook Cava zijn’ pareerde hij gevat, om vervolgens zijn uitgebreide kennis over deze Spaanse champagne-variant passievol met Lola en mij te delen terwijl de natte witte lappen langzaam maar zeker vakkundig werden aangebracht. Nadat hij het kliederklusje geklaard had en het gips aan het uitharden was besloot ik toch maar om voor een espresso te gaan. Hugo liep ongevraagd alle kwalitatief uitermate teleurstellende koffieautomaten voorbij en gaf mij, ver over zijn uitkloktijd heen, een heuse Lavazza espresso. De beste ooit geproefd. Hospita(a)lity pur sang. Wat een topgast. 9+ service en storytelling in optima forma in de gipskamer van het ziekenhuis, daar kan ik als horeca-pro nog wat van leren. Een diepe buiging en een groot applaus voor Hugo en al zijn collega's in de zorg!
Inmiddels zijn we 5 weken verder en loopt onze dochter dapper door de kamer en zelfs de trap op en af. Nee, nog niet als een kievit, maar ze gaat elke dag een stapje vooruit. En wij, wij proosten op haar gezondheid in de hoop dat iedereen in ons land altijd de zorg krijgt die nodig is, zeker voor de mensen voor wie Nederland om welke reden dan ook niet het thuisland is. 'Iedereen is van de wereld en de wereld is van iedereen' schreef en zong wijlen Thé Lau. En zo is het, en niet anders, vind ik. Daar proosten we op, uiteraard met Cava in ons glas, Bujonis CAVA Reserva Brut om precies te zijn.
Over Champagne schreef ik al veel vaker, ik ben fan, zeker weten. Maar, eerlijk is eerlijk, Cava is in de meeste gevallen veel meer waar voor je geld en dat is gunstig want de zorg wordt alsmaar duurder. Lang leve de Cava dus! De Spanjaarden vonden Champagne ( mousserende wijn met een tweede gisting op fles uit het Champagnegebied in Noord-Frankrijk) wel wat en wilden dat in hun moederland ook proberen te maken. En zo geschiedde. In Penédes, Catalunia werd door de oudste bodega van Spanje, Cordoníu, de eerste Spaanse mousserende wijn volgens de méthode traditionnelle geproduceerd. ‘Champaña’ werd het spul gemakshalve genoemd, maar dat mocht niet van de trotse Fransen. Daarom werd het ‘Cava’, wat vanuit het Catalaans ‘kelder’ betekent zo vertelde Hugo aan Lola. Cava, dé plek diep onder de Spaanse zon, daar waar de magic happens, omdat in de cava's de stille Spaanse wijn langzaam maar zeker gaat schuimen.
Overigens zijn er best wat verschillen met het Noord-Franse origineel: De druiven voor de Spaanse variant zijn zoals te verwachten Spaanse rassen, te weten macabeo, xarel-lo en parellada alhoewel tegenwoordig ook de Champagne paradepaardjes chardonnay en pinot noir in de Spaanse cava 's worden aangetroffen. Daarnaast is Cava een benaming voor een stijl mousserende wijn zonder vaste regiobescherming, terwijl Champagne toch echt alleen in de streek rond Reims en Epernay gemaakt mag worden. Ondanks dat blijft Penédes hofleverancier van deze kelderwijn. Ook in de smaak zijn duidelijk verschillen waarneembaar: Omdat de Noord-Franse streek een landklimaat heeft en een slordige 1000 kilometer noordelijker ligt haalt deze prachtwijn zijn finesse onder andere uit de noordelijke, strakke zuren terwijl de wat lieflijkere Cava wijnen vaak door de zon op de druiven wat ronder en lieflijker zijn. Het is maar wat je lekker vindt. Voor ruim tien euro krijg je een fles heerlijke, sappige schuimwijn, dat lukt je in Champagne helaas niet. Dit sap is lekker als aperitief in de zon, maar ook bij tapas, alles uit zee en bij elk feestelijk moment, zeker als je met een gezellig gezelschap bent, dat scheelt financieel een flinke slok op een borrel in vergelijking met Champagne. Daarom hierbij mijn tip van Flip: Champagne drink je saampjes thuis, Cava serveer je om te delen met velen!
We genieten van de Spaanse bubbel en het feit dat onze eigen dappere kievit steeds gemakkelijker haar metertjes maakt. Ik proost op haar, op Hugo én op de gezondheid in Nederland, voor iedereen die het nodig heeft. Santé!
