Rosso di Montepulciano 2023 e Montepulciano d'Abruzzo 2023
12 oktober 2025
Het is herfst na een lange mooie zomer, zoals ooit sfeervol bezongen door wijlen Gerard Cox. Hij overleed vorige maand nog net in de zomer, dat had ie nog even goed getimed. Net als Joke overigens, die er een paar dagen later tussenuit piepte om haar geliefde achterna te reizen, God weet waarheen. ‘Je dacht dat er geen einde aan kon komen, maar voor je het weet is heel die zomer al weer lang voorbij’. Klopt als een bus.
Laten we er maar een glas op drinken. Op de zomer, de herfst en op het leven. Voor je het weet… Ik schenk rode wijn in, want als de blaadjes gaan vallen krijg ik meer zin in rood. Het past, vind ik, beter bij de geur van gevallen bladeren in het bos, de wind om het huis, het vuur in de haard en de paddenstoelen in onze tuin en op ons bord. Zo jammer dat we met z’n allen minder en minder rode wijn drinken. Dat hebben we echt aan onszelf te danken; we drinken te vaak kwalitatief uitermate teleurstellende rode wijn, die we te vaak te lang in onze voor wijn te warme huiskamers hebben laten wegkwijnen. Om het spul vervolgens te warm in een te klein glas te schenken en er ook nog eens niet of iets niet passends bij te eten. zo, dat is eruit, ik geef toe, iets te zwartgallig inderdaad. Ja maar echt, rode wijn krijgt te vaak niet de liefde en aandacht die hij, of desgewenst zij, verdient. Daarom nog één keer mijn basistips voor een fijner leven door een fijnere wijnbeleving: Geef iets meer geld uit voor een goede fles wijn en drink minder om kostenneutraal en gezond te blijven. Bewaar het kostelijke vocht nooit in de voor wijn veel te warme woonkamer. Serveer de wijn koel, op zestien tot achttien graden, een uurtje in de koelkast voor gebruik is helemaal prima. Neem ruime glazen voor een fijne geur- en smaakbeleving en, last but not least, eet er een passend gerecht bij. Amen.
Voor deze ene keer heb ik zelfs twee rode wijnen voor mijn snufferd staan, twee Montepulciano wijnen. Om een klein mysterie voor mezelf voor eeuwig te ontrafelen. Want met Montepulciano, daar is iets mee. Net zoals met de Franse witte wijnen Pouilly Fumé en Pouilly Fuissé, dat verschil is voor veel wijngenieters ook nog altijd erg verwarrend. Ja, zoiets is er ook met Montepulciano aan de hand en toegegeven, ik moest ook weer even de boeken in om mijn weggezakte kennis hierover naar boven te toveren, zoals weggezakte gistcellen in een fust wijn soms ook even moeten worden opgeroerd. Maar ik ben er weer, mijn hersencell
en hebben het gelukkig weer op een rijtje.
In het linkse glas, recht uit het schap van de Appie voor acht Euro in de bonus, Montepulciano d’Abruzzo 2023 DOC Tenuta Ulisse uit midden Italië. Wijn gemaakt van montepulciano druifjes uit de Abruzzen aan de Oostkant van de laars op hoogte van Rome. Daar waar Peccorino kaas vandaan komt en ook Peccorino wijn, ik schreef er al eens over. Bij deze Abruzzo-wijn is montepulciano dus de druif. Hoe anders is dat bij de wijn in het rechter glas, de Rosso di Montepulciano 2023 DOC Toscane. Hier verwijst de naam niet naar de druif, maar naar de fraaie Toscaanse stad Montepulciano, zo’n 300 kilometer noordelijk van de Abruzzen. Daar waar de sangiovese de wijngaarden regeert, de beroemde druif uit Toscane waar onder andere Chianti zijn naam en faam aan dankt.
Kortom, de ene wijn wordt gemaakt van montepulciano druiven en de andere wijn wordt geproduceerd in of rond de stad Montepulciano. Het is maar dat je het weet. Qua smaak is het overigens in beide gevallen vol rijp Italië dat je proeft. De duurdere sangiovese is net iets zachter en met meer nuances en frisheid, maar dat is logisch voor het dubbele van de prijs. Beide wijnen geven heel veel fruit in een sappige wijn met een afdronk, zo lang als de Italiaanse laars. Na nog een slok slaan je smaakpapillen op hol en geven ze signalen af aan de hersenen waardoor de geur van tomaten, olijven, knoflook, truffel en alle Italiaanse kruiden die je maar kan verzinnen niet meer uit je brein weg te bannen is, tot dit alles met veel liefde bereid op je bord ligt. Een glas kelderkoele montepulciano wijn of wijn uit Montepulciano vanuit de decanteerkaraf in het ruime glas maakt la dolce vita compleet. Het mijne in ieder geval wel.
Ik proost op Joke en Gerard en op de lange mooie zomer die nu echt volledig is overgenomen door de herfst. Met goede rode wijn in ons glas komen we die echt wel weer door, als we maar gezond blijven met z'n allen. Salute
